W dzisiejszych czasach często można spotkać się z pojęciem aseksualności. Dotyczy ono osób, które nie odczuwają pociągu seksualnego do żadnej z płci. Czy aseksualność powinna być traktowana jak choroba, czy też jest jedną z naturalnych orientacji seksualnych?
Aseksualność jako zaburzenie
Zdania specjalistów na temat aseksualności są wciąż dość mocno podzielone. Podczas gdy niektórzy seksuolodzy traktują ją jako odrębną orientację seksualną, taką jak hetero czy biseksualizm, inni uważają brak pociągu seksualnego za zaburzenie. Przy obiektywnej ocenie tego zjawiska warto przede wszystkim zwrócić uwagę na to, że brak współżycia u osób aseksualnych wcale nie wiąże się dla nich z cierpieniem czy chociażby dyskomfortem psychicznym. Wręcz przeciwnie – to właśnie zmuszanie się do seksu, nawet z bliskim partnerem, często jest niekomfortowe i może prowadzić nawet do zaburzeń psychicznych.
Przyczyny aseksualności
Ci specjaliści, którzy postrzegają aseksualność jako zaburzenie, często doszukują się jej przyczyn w molestowaniu lub innych przejawach przemocy seksualnej. Należy jednak wiedzieć, że w wielu przypadkach aseksualność pojawia się bez żadnej konkretnej przyczyny. Ta cecha, podobnie zresztą jak wspomniany brak dyskomfortu psychicznego, przemawia za tym, że nie jest ona zaburzeniem, a jedynie orientacją seksualną, o której dopiero niedawno zaczęło się mówić głośno.
Czy można leczyć aseksualność?
Już na samym wstępie warto zaznaczyć, że aseksualność to nie to samo co obniżone libido czy awersja seksualna. Obniżone libido najczęściej jest symptomem, a nie zaburzeniem samym w sobie (choć dla niektórych osób niski popęd seksualny jest całkowicie normalny), podczas gdy awersja seksualna z reguły jest reakcją obronną u ofiar gwałtów bądź molestowania w rodzinie. Niekiedy aseksualność mylona jest właśnie z awersją seksualną, co z kolei daje niejasny obraz samego zjawiska. Jeśli nie jest to więc choroba fizyczna ani psychiczna, leczenie aseksualności w większości przypadków jest po prostu niemożliwe i absurdalne.
Wyjątkiem jest sytuacja, w której osoba źle czuje się ze swoją orientacją i próbuje dowiedzieć się, czy można leczyć aseksualność. Takie przypadki zdarzają się rzadko, jednak są możliwe. Mimo wszystko leczenie aseksualności, podobnie jak leczenie każdej innej orientacji seksualnej, jest niemożliwe. Braku popędu seksualnego nie można się więc całkowicie pozbyć, niezależnie od pomocy psychologa bądź seksuologa.
Osoba aseksualna w związku
Brak libido wcale nie oznacza, że osoby aseksualne nie mogą wchodzić w związki z innymi. Znacząca większość osób z tą orientacją seksualną znajduje się w związkach romantycznych, rezygnując wyłącznie ze sfery intymnej. Jako że nie zawsze jest to wygodne dla partnera, zdarza się, że związki zawierane są pomiędzy dwoma osobami aseksualnymi. Jeśli z kolei w związku tylko jedna osoba jest aseksualna, należy pamiętać o otwartości od samego początku. Im wcześniej partner zostanie uprzedzony o braku popędu seksualnego, tym lepiej dla przyszłości relacji.
